اثر حاد و مزمن دو نوع تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی بر ast، alt و alp در زنان فعال

با توجه به کمبود پژوهش ها در زمینه تاثیر انواع تمرینات مقاومتی، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر حاد و مزمن دو نوع تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی بر سطوح ast، alt و alp سرم زنان جوان فعال بود. 21 آزمودنی مورد بررسی قرار گرفته در این پژوهش، به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. دو گروه تجربی در 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده شرکت کردند. قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از آزمون اول (48 ساعت قبل از شروع تمرینات) و آزمون نهایی (48 ساعت بعد از پایان تمرینات)، نمونه خونی از آزمودنیها گرفته شد. گروه کنترل تنها در ابتدا و انتهای دوره 8 هفته ای نمونه خونی دادند. جهت بررسی و مقایسه تغییرات متغیرها، از آزمون آنالیز واریانس مکرر چند متغییری استفاده شد. سطوح استراحتی غلظت ast و alt سرم بعد از پایان دروه تمرین، در دو گروه تمرینی به طور معنادار بیشتر از گروه کنترل و در گروه تناوبی نیز به طور معنادار بیشتر از گروه تداومی بود (p<0.05).، اما بین مقادیر ast و alt سرم دو گروه تمرینی، در پاسخ به دو نوع فعالیت مقاومتی تداومی و تناوبی، قبل و بعد از 8 هفته تمرین تفاوت معنادار مشاهده نشد، و 8 هفته تمرین مقاومتی، خواه از نوع تداومی یا تناوبی، تاثیر معناداری بر پاسخ آنزیم های ast و alt به یک جلسه فعالیت مقاومتی نگذاشت (p>0.05). در مورد سطوح alp سرم هیچگونه تغییر و تفاوت معناداری در و بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).